Mijn Herinnering vertaald in een Sieraad….

Tags

antique, art, Bead & Button Show 2012, bead artist, Bead Embroidery, beading, beadwork, bracelet, cabochons, Collier, cream, cuff, design, gold plated, green, handmade, jewel art, jewelry, Lucite Flowers, Mirlady, necklace, seedbeads, Swarovski, toho, Ultra Suede, Victorian, Vintage

Het is alweer bijna een jaar geleden dat ik met mijn kralen- en reisvriendinnen richting Milwaukee vertrok voor bijna 2 weken om daar de Bead & Buttonshow en de Bead Dreams tentoonstelling te bezoeken waar ik zelf één van de finalisten en exposanten was.
Nog steeds onder de indruk van de prachtige omgeving en het schitterende huis denk ik nog steeds met een soort vorm van heimwee terug aan onze tijd in Oconomowoc…

Het huis in haar grijsgroene tinten, de jonge uitlopers van de dennen die exact dezelfde kleur hebben en de blauwgroene, foam-achtige kleur van het meer tijdens zonsondergang….

Destijds – in eerste instantie ongemerkt – behoorlijk geïnspireerd door de kleuren en combinaties die zeer duidelijk en vrijwel direct terug te zien waren in de kleuren kraaltjes en toebehoren die ik kocht op de show… Grijzig groen, teal en blauw waren de hoofdkleuren die ik combineerde met allerlei andere kleuren.

Met regelmaat bekijk ik mijn aankopen van toen opnieuw… en opnieuw …. en opnieuw en telkens weer en bij de geringste blik haal ik de inspiratie, de herinnering en de emoties terug….

De afgelopen maanden heb ik de herinnering aan ons verblijf in een Victorian Lake House omgezet naar een tastbaar iets….

Sieradenset “Serene”

Een set gemaakt in de kleuren als het huis en haar omgeving…. van Sea Glass cabochons die net zo oud zijn als het huis en de rest voornamelijk van aankopen die ik vorig jaar in Milwaukee heb gedaan.

Mijn herinnering, mijn inspiratie….

Bead & Button Show 2012 – Onze laatste dagen in en om Milwaukee

Tags

Bead & Button Show 2012

Zondagmorgen…. de laatste beursdag en bijna het einde van onze trip.

Gisterenavond zijn we voor onszelf nagegaan welke stands we nog moeten of willen bezoeken en welke  producten willen we nog kopen en vinden we na een afkoelingsperiode nog steeds de moeite waard om te kopen?
Met een strak plan bezochten we dan ook de laatste beursdag, waar we uiteindelijk toch nog tijd te kort kwamen. De laatste uren hebben we toch zeker in draf daar doorgebracht 😆

Om 4 uur werd de laatste beursdag afgesloten en zeer voldaan verlieten we het Airlines Centre…..

Het gebouw waar we Becky van Bead & Button zelf hebben ontmoet, met grote artiesten kennis hebben mogen maken en waar ik de eigenaren van mijn favorieten webshops heb ontmoet, zoals Beki, de eigenaresse van Whimbeads – Out on a Whim.
Het gebouw waar één van mijn ontwerpen tentoongesteld stond, omdat ik een finaleplaats wist te behalen in de grootste internationale wedstrijd op kralengebied. Het gebouw waar ik mijn eerste echte en tevens Amerikaanse workshop heb mogen volgen.

Bij dit gebouw zagen we ook in levende lijve een hummingbird – oftewel, colibri – rondvliegen tussen de bloemen in één van de bloembakken.

Heel bijzonder om dat te zien en helaas niet goed vast te leggen met een telefooncamera. Als je niet beter weet, denk je ook dat er een hele snelle dikke hommel tussen de bloemen vliegt.

Bij dit gebouw kwamen we ook nog “de helden van Amerika” tegen die ons vriendelijk groette vanuit hun opvallende auto.

Ja, dit gebouw heeft voor mij heel veel leuke en positieve herinneringen 😀

Net zoals het huis waar we hebben mogen verblijven.

Het huis waar we vanaf de eerste avond verdachte geluiden hoorden en waarvan wij de eekhoorntjes – die in grote aantallen vertegenwoordigd waren – de schuld gaven.

We gingen twijfelen toen het tikkende geluid meer op een hamerend geluid ging lijken en toenam zodra de schemer inviel. Enkele dagen later ontdekte we de ‘dader’…. een heuse knalrode woodpecker! 🙂
We hebben geprobeerd om hem op de foto te krijgen, maar dat is niet gelukt. Ondanks z’n rode kleur en het hamerende geluid wat we elke dag aanhoorde, zagen we het dier niet tot nauwelijks.

Verder zijn we tijdens deze trip natuurlijk ook nog de omgeving gaan verkennen. Ter afsluiting van dit onderwerp op mijn blog, wat foto’s met commentaar;

Huisjes kijken in Oconomow

Ja…. hier zou ik wel kunnen leven…. geen probleem!

De ruimte, de rust en natuurlijk de bouwstijl waar ik zo verliefd op ben….

Centrum van Oconomowoc

Oude passagierstrein die omgetoverd is in een klein restuarantje. Deze wagon staat naast het station.

Het postkantoor
waar we ook naartoe zijn geweest om wat te versturen.

En dit spreekt mij dan zo aan…. prachtige oude kluisjes en postbussen zijn te vinden in dit postkantoor. Bij ons moet en is alles vervangen door lelijke moderne vormgeving. En dan bedoel ik niet alleen postbussen en kluisjes, maar eigenlijk alles…. In Nederland moet je voor de geschiedenis of de cultuur naar een museum of een boek erop naslaan, maar in Amerika kom je het gewoon tegen op straat!

Tussen de Walmart en ons huis, staat een Amish Barn waar we natuurlijk naartoe zijn geweest om wat souveniers te kopen.

Nog een keer onze huurauto die ons overal en zonder problemen naartoe heeft gebracht.

En als afsluiter, het Victoriaanse huis aan het meer waar we een fantastische tijd hebben gehad en waar we met veel plezier aan terugdenken.

Ik hoop hier ooit weer naartoe terug te keren…. wie weet! 😉

Bead & Button Show 2012 – Frank Lloyd Wright & the Bead Social and Auction Night

Tags

Bead & Button Show 2012

Zaterdagochtend….. we moeten er vroeg uit, want we gaan deelnemen aan een bijzondere bezichtiging, namelijk een Frank Lloyd Wright toer.

*Wie is Frank Lloyd Wright? Frank Lloyd Wright was een architect die bekend is geworden om zijn aparte bouwstijl en spraakmakend privéleven en is de invloedrijkste achritect uit de 20ste eeuw.

Wat er zo bijzonder aan is, is dat we woningen van particulieren ook binnen mogen bekijken. Eens in de 10 jaar probeert een vereniging zo’n toer te organiseren en laat die nou met plaatsvinden op het moment dat wij daar zijn! 😀 Dankzij Corriejanne – een echte Frank Lloyd Wright fan – kon ik kennis gaan maken met een architect die ik alleen van naam kon.

Thuis hadden we de tickets hiervoor al besteld en unaniem besloten er een beursdag voor in te leveren. Na een rit van ruim 2 uur kwamen we aan bij het startpunt, een school ontworpen door FLW.

En wat daar gebeurde… Ik kreeg daar – door een opmerking van Natalie op de situatie – de slappe lach die met tussenpauzes zeker 2 dagen geduurd heeft! Ik kan heel goed navertellen waarom ik die slappe lach kreeg, maar om die te kunnen begrijpen, zou men ons alle 3 goed moeten kennen.

Al met al was die slappe lach zo erg, dat ik het fatsoenlijk vond om me even terug te trekken met het gevolg dat de organisatie dacht dat ik onderhand echt aan het stikken was en te hulp kwam met o.a. glaasjes water en een stoel. En iedere keer als ik terugdenk aan dat moment, lig ik weer in een deuk! 😆

De dag begon dus goed en eer we goed en wel weer in de auto zaten om de toer voort te zetten, had ik overal spierpijn van het lachen en een hele rol papieren handdoekjes er doorheen gejaagd, omdat de tranen van het lachen bleven stromen.

Ondertussen werd het steeds warmer… het was inmiddels al over de 30 graden – een temperatuur die voor deze tijd van het jaar ook zeker niet gewoon is – en die ons halverwege de toer dan ook opbrak. Zo zat je in een airco-gekoelde auto en zo stond/liep je in de brandende zon.

We besloten dan ook om het voor gezien te houden.
We zijn in een dorp nog even op een terrasje gaan zitten bij de plaatselijke boekhandel waar ze dus ook ijs, drank, lunch en wat kleine boodschapjes verkopen.

Toen we daar zaten bij te komen onder het genot van een koel drankje, zagen we aan de overkant wel een heel leuk en schattig winkeltje met allerlei handwerkspullen. 🙂

Ik had wel van alles mee willen nemen, maar dan had ik beter hier met een vrachtwagen naartoe kunnen komen!

Na dit bezoekje keerden we terug naar het huis…. Konden we op de terugreis nog wat boodschapjes doen, op het gemak wat eten en dan weer richting Milwaukee waar ‘s avonds de veiling was waarvan de opbrengst naar borstkankeronderzoek gaat.

Hier hadden we kaartjes voor gekocht en gisteren had ik een armband geschonken die geveild mocht worden en natuurlijk de opbrengst voor het goede doel.

Eenmaal bij het huis zagen we allemaal de wereld voor een doedelzak aan. Een frisse duik in het meer zou ons hopelijk genoeg oppeppen. De duik was heerlijk, maar was niet genoeg om bij ons alledrie de fut erin te krijgen om ons snel om te kleden, te eten en klaar te stomen voor een lange avond waarvan we mogelijk pas rond 1 uur ‘s nachts thuis zouden komen.

Morgen is de laatste beursdag en we besloten verstandig te zijn … we blijven lekker bij het huis, keutelen wat en gaan vroeg naar bed, zodat we morgen weer fit zijn!

Bead & Button Show 2012 – Shop til you drop! – deel 2

Tags

Bead & Button Show 2012

……

De eerste dag shoppen zit erop! De ‘must haves’ hebben we eigenlijk allemaal in the pocket en voor de volgende dagen is het vooral kijken wat voor leuks er allemaal te koop is en bedenken of je het wel gaat gebruiken.
Ja… we zijn ons er allemaal erg bewust van dat de sfeer erg meeslepend is om behoorlijk impulsieve aankopen te doen, dus we moeten waakzaam blijven!

Het is inmiddels erg warm geworden in Milwaukee en omstreken. Het waait behoorlijk, maar het is een hele warme wind uit het land. ‘s Avonds merken we dat ook aan de vele insecten waar de veranda dan bezaait mee is. In het Airlines Centre was het ook benauwd. We spreken dan ook af dat we niet blijven tot het eind…. anders ben je de andere dag niks meer waard!

Weer aangekomen bij de show stappen we een heerlijk gekoeld gebouw in! Ze hebben de airco op volle kracht gezet! dat scheelt! Haha! We kunnen er weer tegenaan 😉

Tijdens mijn aankopen merkte ik direct dat ik mij ontzettend liet inspireren door de kleuren uit de omgeving van ons logeeradres…. De kleuren van het huis, het meer, de kleuren groen van de plaatselijke begroeiing. Veel grijsgroen en blauwgrijs wat ik combineer met allerlei andere kleuren.

Hier een paar prachtige porceleinen knopen en hanger met vlinder in deze tinten aangevuld met paars- en rozetinten. 😀 Prachtig!

‘s Middags was het natuurlijk tijd voor een hapje, een drankje en een sigaretje. En echte Hollanders die we zijn, nemen wij natuurlijk onze eigen belegde boterhammetjes mee, flesjes water en fruit! Hahahahaa….
Op de show zelf was er genoeg te koop om te eten, maar daar doen wij niet aan mee…. elke dollar die we uitgeven aan een hamburger, kunnen we niet besteden aan kralen 😉

Daarbij was het wel even fijn om even de drukte uit te zijn, hoewel het ergens toch ook behoorlijk meeviel. Met alles zo in Amerika, is de beurs ook erg ruim opgezet. Brede paden, je kan gewoon ademhalen en het einde van het pad zien.

Een impressie:

Nou…? Zeg eerlijk, dat valt mee hè?

Terug naar de aankopen….

Dat was een kleine greep uit de aankopen…. Natuurlijk hebben we nog veel en veel meer. Niet alleen gekocht, maar ook gekregen 😉 Zo hebben we ons op uitnoding mogen vergrijpen aan de mandjes gevuld met allerlei Vintaj® ornamentjes, hebben we schitterende proefzakjes met metalen hebbedingetjes van Nunn Design gescoord en natuurlijk wederom bij Toho welkome proefzakjes van de nieuwste kleuren mogen ontvangen 😀

Het was weer een heerlijke dag! Mooie aankopen gedaan en nu, nu op weg naar ons huis waar we de aankopen opnieuw en opnieuw kunnen bewonderen, een kraaltje kunnen leggen en genieten van het mooie weer en het uitzicht!

Tot gauw!

Bead & Button Show 2012 – Shop til you drop! – deel 1

Tags

Bead & Button Show 2012

En dan eindelijk is het zo ver…. Ik mag de schade inhalen van ruim een jaar ‘koopstop’! 3 dagen lang kralen kopen of iets korter als na 1 dag shoppen  je creditcard geweigerd wordt! Hahahahahaa.
Nee hoor, ik heb mijn aankopen netjes binnen mijn budget kunnen houden, maar de verleiding om het budget 6 x over de kop te laten gaan, was groot! Heel erg groot! Maar ik besefte dat mijn koffer niet zo groot is als de verleiding, dus ik heb me aardig in kunnen houden 😉
Daarbij is het ook een mooi excuus om een keertje terug te gaan, hè…. 😛

Thuis had ik al een bedacht hoe ik zou gaan shoppen. Je kan natuurlijk wel als een kip zonder kop over zo’n beurs gaan struinen en alles kopen wat los en vast zit, maar dat schiet niet op.
We hadden al via internet wat bestellingen laten bezorgen… die bestellingen bevatten vooral ‘basis-benodigdheden’, dus dingen die ik veel gebruik en regelmatig nodig heb.

Met het budget wat ik over had, ben ik gaan ‘project-shoppen’.
Ik ben op zoek gegaan naar mooie materialen die ik perfect vind om in beadwork te gebruiken en ben daarbij passende kralen en benodigdheden gaan zoeken.

Unicorn beads…. een hanger met bijpassende drops. Ik heb er ook bijpassende donker blauwe seed beads bij gekocht 🙂

 

Ik zag hele mooie hangers van porcelein in Art Nouveau stijl, deed me erg denken aan Mucha :)…. moet ik nog wel even de hanger omturnen in een cab, maar dat is natuurlijk geen punt 😉

En natuurlijk ben ik direct op zoek gegaan naar de stand van the Beadin’Path voor mijn lucite. De dame in de stand wist mij nog te herinneren van de Bead Show in Tucson 😉

……

wordt vervolgd

 

Bead & Button Show 2012 – Meet the Teachers

Tags

Bead & Button Show 2012

Het is bijna zover….. de Meet the Teachers receptie! Spannend! Want wie ga ik vanavond in het echt zien en misschien wel ontmoeten? Ennnn…. de creaties van de BeadDreams finalisten staan nu allemaal in de vitrines! Ohw, wat ben ik benieuwd!

Bij binnenkomst was dat dan ook het eerste wat ik wilde doen…. kijken hoe mijn ontwerp erbij staat!
En mijn ontwerp staat er goed bij! Ik sta geëtaleerd naast een creatie van Sherry Serafini!

Je kan aan mijn gezicht wel zien dat ik hier heel erg blij mee ben!

Vol trots, niet alleen omdat ik het zover geschopt heb, maar ook omdat ik dit dan ook nog zelf in levende lijve mee mag maken, liepen we richting de hal waar de receptie werd gehouden…

Bij binnenkomst begon het al goed! Iedereen met een geldig entreebewijs kreeg een tasje van Swarovki met een verrassing. In elk tasje zat weer wat anders.

We liepen de hal in en wie staat daar gelijk om de hoek….? Jawel! Sherry Serafini!

Ik had amper tijd om na te denken en Corriejanne stuift gelijk op haar af om vervolgens mij aan Sherry voor te stellen alszijnde “je buurvrouw in de vitrinekast”.
Wat een aardige vrouw is Sherry! 😀
Ze nam echt alle tijd voor me en ik vertelde haar dat ik met bead embroidery ben begonnen door het filmpje (zie ook mijn FAQ)  van FMG waar zij in liet zien hoe je dat moet doen. Dat dat alle info was wat mij uiteindelijk tot in de finale van de BeadDreams heeft gebracht.

Ik kreeg een ‘hug’ en ze vond het heel leuk om te horen dat haar filmpje uiteindelijk heeft mogen leiden tot mijn finaleplaats en het bezoek aan de Bead & Button Show.

Op haar tafels stonden ook al haar finaleontwerpen van de afgelopen jaren… die hebben we in het echt mogen bewonderen!

Nu had ik natuurlijk de smaak te pakken! En besefte maar al te goed dat het nu mijn kans was en dat ik die moest grijpen! Weg met de verlegenheid! Weg met de terughoudendheid! Die ‘smile’ was inmiddels toch niet meer van gezicht af te bikken, dus ga ervoor! Anders krijg ik spijt!

Op zoek naar bekende gezichten kwam ik Jill Wiseman tegen. Die herkende me – door facebook -ook al van een afstand en gaf mij ook een grote ‘hug’! Klein babbeltje gemaakt en eigenlijk he-le-maal vergeten om samen op de foto te gaan.

Na Jill ontmoet te hebben, kreeg ik Huib Petersen in mijn vizier! Met Huib heb ik toch zeker wel een uur staan praten Maarja, dat praat natuurlijk ook een stuk makkelijker als het in je eigen taal kan 😆
Huib en ik hebben wat afspraakjes gemaakt met elkaar en houden contact! 😉

Huib hield ook een ontwerp van hem om mijn hals.

Mooie ketting, hè? Ik heb ook zijn “Alice in Wonderland” creatie in het echt mogen bewonderen! 😀 Prachtig!

Omdat ik zo lang met Huib had staan babbelen, was het alweer bijna einde van de receptie. Ik moest dus opschieten! Ik had nog wel wat namen op mijn ‘lijstje’ staan, maar wilde wel heel graag Diane Hyde ontmoeten. Niet alleen om haarzelf, maar ook omdat ik via Facebook vernomen had dat ze wel hele leuke pakketjes verkocht, speciaal en alleen verkrijgbaar op de B&B show. Nu ben ik zelf nooit zo van het kopen van pakketjes, want ik verzin het liever zelf ;-), maar deze vond ik toch wel heel erg schattig en zie ik als een soort van souvenier.

Nou… we hebben Diane gevonden! Net op tijd! Ook met haar nog heel even een babbeltje gemaakt en ook nog even samen op de foto! 😀

Ik had me van deze avond eigenlijk heel weinig voorgesteld, maar ik kan jullie zeggen dat ik deze avond bij de onvergetelijke dagen van mijn leven indeel!

*****

Bead & Button Show 2012 – Moonlight Sonata Workshop

Tags

Bead & Button Show 2012

We zijn weer terug in het huis. Onderweg hebben we gelijk voor een aantal dagen boodschappen gedaan bij de Walmart 😀

Ook in Amerika boodschappen doen, vind ik persoonlijk ook al een hele beleving. Ten eerste zijn de winkels daar enorm groot en kan ik met bewondering uren kijken naar het aanbod wat ze daar in de supermarkten verkopen.
Een pak melk van 5 liter….., popcorn die wij in NL alleen als zout of zout kennen, liggen daar in tig verschillende smaken met verschillende soorten kruiden, kaas etc. etc.  Het aanbod in groente en fruit… stukjes appel met daarbij bakjes caramelsaus om je appeltje in te dippen, stukjes appel met pindakaas en nog veel meer. De diepvriesmaaltijden kennen 2 afdelingen… namelijk de diepvriesmaaltijden en ‘healty food’ maaltijden.
Potten chocopasta en pindakaas zo groot dat die hier niet tussen de planken in de kast passen en limonade koop je per gallon.

We hebben ons nog scheel gezocht naar (plantaardige) bak- braad boter of vet, maar dat kennen ze niet in Amerika. Daar bakken en braden ze in gezouten roomboter en smeren ze ook op brood. Nou, dan bakken we nu toch op de Amerikaanse manier? Geen probleem! Vinden we juist leuk!

Zo wilden we ook juist heel veel dingen uitproberen die we hier niet hebben of niet kennen. Zo besloten we dan ook om een pak ‘poef-voer’ te kopen voor vanavond. Je weet….. een klein doosje met gedroogde ingrediënten, je doet er 3 liter kokend water bij en je hebt een grote pan met eten op tafel staan! Hahaahahaha 😀
Om toch onze vitamientjes binnen te krijgen en voor alle zekerheid – mocht het totaal niet smaken – verse sla met veel soorten rauwkost erbij.

Maar het smaakte ons allen verrukkelijk!
En we waren gauw klaar…. want we moesten natuurlijk naar de workshop 😉

Na lekker gekeuteld te hebben in en om het huis en vooral in de keuken, was het tijd om te vertrekken.
We hadden gekozen voor de workshop Metal Easy van Gwen Youngblood. Een makkelijke en ‘kortdurende’ workshop van 3 uur. Bewust gedaan, omdat workshops volgen eigenlijk niks voor mij is en een langere en moeilijkere workshop veel energie zou vergen, al was het alleen al om de omschakeling van de taal.

Aangekomen in de klas, werd ik tot mijn grote verrassing direct begroet en aangesproken met mijn naam!
Huh? Hoe weet ze nou wie ik ben???
Van Facebook! Hahahahahaa…. en dat Gwen me herkende, want mijn haar zat nog steeds in een vliegtuigkapsel, omdat ik nog geen tijd had gehad de krullen er in te slaan en die deels ‘op zolder’ te parkeren 😉

Het ijs was dus snel gebroken en voelde me snel op mijn gemak…. klas was niet zo groot en de Amerikaanse dames waren allemaal even aardig en natuurlijk heel erg nieuwsgierig waar wij vandaan kwamen.

In de klas zag ik een heel bekend gezicht…..

Ja hoor….. dat is ze…. links, achter die mevrouw die daar staat, zit Diane Fitzgerald! Auteur van o.a. Shaped Beadwork.

Hmmmm….. wat zal ik doen? Haar aanspreken…..??? Neej… misschien vindt ze dat wel vervelend. Ze zal vast herkend worden door de halve kralenwereld die hier nu aanwezig is …. en ze wil vast ook rustig haar workshop volgen….

Maar even later word ik aangesproken…. door Diane!

We babbelen zomaar wat over ‘koetjes en kalfjes’, de workshop en haar (nieuwe) boek(en).

Natuurlijk naderhand ook nog even samen op de foto met de werkstukjes die we hebben gemaakt 😀

Natuurlijk ook nog even gezellig met Gwen zelf gekletst en ter afsluiting van deze leuke en gezellige workshop, een fotootje!

èheh…. wat een leuke en gezellige dag was dit! Echt heel erg leuk!
Gwen die mij gelijk herkende en uitbundig begroette met een ‘hug’, Diane Fitzgerald in’t echie gezien en leuk mee staan babbelen, een lekker Amerikaans maal op en mezelf op een leuke manier staan te verbazen over de grootte van de verpakkingen in de Walmart.
Ook deze dag kan niet meer stuk! 😀

Bead & Button Show 2012 – Voor het eerst naar het Frontier Airlines Center

Tags

Bead & Button Show 2012

De eerste nacht zit erop! Vandaag vroeg op, want we willen langs het VVV en we moeten onze badge en bestelde spullen gaan ophalen in het Frontier Airlines Center in Milwaukee.
Ook willen we graag een beetje de boel verkennen voor de grote drukte toeslaat en vanavond gaan we daar ook een workshop volgen. Nou ben ik niet zo van de workshops en heb ook nooit eerder een workshop gevolgd, maar als je naar de Bead & Button Show gaat, waar honderden workshops worden gehouden, willen we tenminste de sfeer proeven en dit hebben meegemaakt.

Dus vroeg uit de veren en op naar Milwaukee!

Daar zijn we dan….. over een paar dagen gaat het hier allemaal gebeuren…. Het is nu nog stil en bijna uitgestorven…

Door het hele gebouw komen we grote posters tegen van de show….

De vitrines…. nu nog leeg, maar in één van deze vitrines staat straks mijn ketting die bewonderd wordt door duizenden mensen…..

Ohw… kijk! Wat staat daar…..??? Jahaaa….. de dozen met alle ontwerpen van de finalisten…. Gek idee dat mijn ontwerp hier ook tussen ligt!

Ohw… kijk nou! Dit is de grote zaal waar straks duizenden kilo’s kralen te koop liggen…. Ze zijn aan het opbouwen!

Ah! Daar zijn de Bead & Button loketten…. maar we zijn een beetje te vroeg. Een aardige medewerkster – Becky, die we naderhand dagelijks zagen, al was het alleen maar om even gedag te zeggen 😉 – vroeg ons vriendelijk of we wat later terug konden komen, dan kon zij ondertussen de administratie opzoeken om ons verder te helpen.

Geen probleem! We hadden al ergens gelezen dat er bij het Airlines Center een Starbucks moest zitten en als je in Amerika bent, dan wil je natuurlijk ook een echte Amerikaanse Starbucks 😀

De koffie en de donut achter de kiezen, keren we weer terug naar het Airlines center…

Daar stond Becky en hielp ons aan badges en de souveniers die we vooraf hadden besteld. Leuke kralen-totes, kralen-tas, kralenmatjes, kralenrolkarretjes en weet ik wat voor hebbedingen nog meer 🙂

Nou, dat is alvast geregeld! Jippie!
Nog even langs het VVV…. en wat blijkt, die heeft een afdelinkje hier in het Airlines Center, dus hoeven we daar niet extra voor op pad!

Nu lekker naar ons huis…. en de kralenbuit van Fire Mountain eens wat beter bekijken en alvast wat uitzoeken wat voor wie is…

en dan vanavond naar de workshop….

Bead & Button Show 2012 – Milwaukee, we’re on the way!

Tags

Bead & Button Show 2012

Eindelijk is het zover… Na ruim een jaar van voorbereidingen gaan we dan echt naar wereld’s bekendste kralenshow, de Bead & Button Show in Milwaukee! 😀

Voor mij persoonlijk begint de reis al een dag eerder dan voor de rest van mijn reisgenootjes, omdat ik een nachtje bij Corriejanne blijf slapen. We vliegen maandagmorgen en moeten al vroeg op Schiphol zijn. Door op zondag al te vertrekken, hoeft manlief geen vrije dag te nemen om mij naar Den Haag en/of Schiphol te brengen en kan ik rustig de kleine bij oma brengen en hem rustig gedag zeggen met alle tijd van de wereld.

Corriejanne had mijn bedje al klaar…. het logeerbed waar ik wel vaker in heb geslapen als we een kralenweekendje hebben 🙂

Die avond kwam ik moeilijk in slaap…. zenuwachtig voor de reis, bang om neer te storten en mijlen ver van mijn veilige huis en haard en natuurlijk van man en kind die ik bijna 2 weken achter laat…. maar de drang naar kralen, heel veel kralen, is groot! Zo groot dat ik me met de gedachte aan bergen kralen, er zover overheen kan zetten om toch dat vliegtuig in te stappen.

Ruim op tijd waren we op Schiphol waar we hadden afgesproken ons andere reisgenootje te ontmoeten.
We zijn compleet! Iedereen heeft voor iedereen een kopie van de vliegtickets en andere reisdocumenten… zekerheid voor alles! Allemaal ons paspoort bij ons, we zijn er klaar voor!

Na zo’n 9 uur vliegen landden we in Chicago.

Op het vliegveld werden we door een busje opgehaald die ons naar onze huurauto bracht.

De vlieg- en autoreis liepen naar verwachting en we komen zoals gepland op tijd bij het huis aan wat we gehuurd hebben. We hadden een victoriaans lake house gehuurd wat gebouwd is begin 1900… onze verwachtingen waren hoog, maar werden overtroffen toen we aankwamen…..

 

………