Ik heb het al vaker gedacht dat het kon en toen ik enkele weken geleden bij Zeeman weer de knutselvellen van schuimrubber ( of foam, hoe je het noemen wilt ) zag liggen voor  € 1,- per 10 vellen, heb ik eens een pak meegenomen om het toch eens te proberen….

In eerste instantie heb ik ze gekocht, omdat het naar mijn idee wel eens een voordelig alternatief kon zijn voor een kern. Ook omdat je dit kan wassen 😉
Ik lees vaak dat men voor een collier karton gebruikt of karton gebruikt om delen op te vullen…. Ja, ieder zijn heug en zijn meug, maar karton komt er bij mij echt niet in. Het moet bij mij echt wel een materiaal zijn die zijn vorm en stevigheid behoudt wanneer het ( per ongeluk ) nat wordt.

Karton kun je ook niet zo snel gebruiken als vervangende kern of verstevinging in een armband, omdat het kan knikken als het buigt en dat blijf je zien. Dit schuimrubber lijkt mij dan ook een goed alternatief… en niet duur!  
Tussen de laag stiff stuff waar je je werk op gemaakt hebt en het suède, houdt het je armband ook mooi in een ronde vorm tijdens het dragen en etaleren.

Duidelijk verhaal, maar hoe zou dit spul zich houden ter vervanging van stiff stuff?

Ik heb het geprobeerd en het is mogelijk! Er zijn wel een paar kleine ‘maartjes’ en die zal ik ook toelichten.

Ik heb dus geprobeerd om een cabje te omranden met als basis een schuimrubber velletje. Zoals je ziet, is dit mogelijk en is het ook gelukt!

Toen ik toch al bezig was, wilde ik eigenlijk ook wel weten hoe het spul zich verder zou houden tijdens verwerking als ik er iets meer mee zou doen dan alleen een cabje opnaaien en omranden.
Ik dacht er dus een hangertje van te maken met verschillende randen die afgewerkt moeten worden.

Dat is dus ook mogelijk, alleen is er wel een ‘maar’….  In tegenstelling tot stiff stuff, waar je je werk bij wijze van spreken wel 10 keer kan uithalen en opnieuw beginnen op hetzelfde stukje stof, is dat bij het rubber onmogelijk. Elke naaldenprik blijf je zien en blijft een ‘litteken’ in het foam waardoor het zijn stevigheid op den duur verliest op bepaalde plekken doordat er te grote gaten onstaan, waardoor het moeilijker wordt om je werk te herstellen.

Ook kun je aan de randen je draad niet te strak aantrekken, omdat de kans aanwezig is dat je je draad door het rubber trekt. Maar hier heb je alleen last van als met rubber op rubber werkt.

Maak je een leuke cabochonhanger met als basis het rubber en je gebruikt voor de achterkant suède of leer, dan geeft het suede of het leer die stevigheid di eje nodig hebt. Maar het hoeft niet, want zoals je ziet kan het wel, zeker als je een geoefende beader bent.

Ik zal voor mijn basis toch bij de stiff stuff blijven, maar ik zal het rubber zeker gaan gebruiken als kern voor armbanden waar ik geen harde koperen kern in wil gebruiken, omdat het rubber mooi vormvast is.

En dan heb ik nog een andere mogelijkheid bedacht met dit rubber….. Maar daar kom ik binnenkort op terug 😉

Ohw… nog een kleinigheidje… Als je deze tip wilt delen op fora of andere media, zou ik het erg waarderen als de bron vermeld wordt 😉 Dank je wel! 😀